Inspirowane obrazem "Trzecia Rzesza" Heinricha Vogelera
Jak Reichstag płonie rosyjska dusza, jak księgi rozrzucone na ulicach Kazania, Moskwy i Archangielska płoną tajgi wolności, które spokojem odżywiają zagubione w nich krzyczące duchy radości
Na Kremlu toasty wznoszą, plewy ukraińskie skoszą, do zimnych cel wrzucą wiatr walki, Kreml ze swych słów dla swych narodów rysuje kalki
Nowa Ziemia drutem parzącym otoczyła wrogów, Kołyma w swych śnieżycach ukryje plującą na Kreml krew prawdy
Gdzie udasz się, bojowniku wolności? Obce ziemie cię nakarmią, napoją pocieszeniem, ale tęsknisz za tą świątynią, w której święta odprawia się tylko radosne, usunie dzisiejsze złudzenie i trapiącą troskę
W jego oczach zieloną poświatą płonie "Z" białe, monstrum masakr i bombardowań, kat Mariupola i Chersonia, podżegacz gwałtów i kradzieży
Aleksy, otoczyły cię te lwie mury, co dzień ich ryk ma zburzyć twój Boyen, lecz trwasz, twe orły wciąż dźgają dziobami Gelendżyk
Demetriuszu, twój płacz nawadnia zeschłą ziemię nadziei, lecz chcą cię na szubienicę poprowadzić, groźbę i strach uczynić z twego odbicia dla Federacji chcą wojenne marsze
Michale, gdzieś za wielkimi wodami się ukryłeś, przed burzą łamiącą się skryłeś, lecz twa stopa dotyka Pirenejów, brodzi w łąkach Alp, tęskniąc za rozkosznymi wichrami Uralu i Kaukazu
Iljo, jeden głos przeciw jedności, i twa cena godna dla jedności pogardy, i płacz rozdziera te ziemie za Bugiem, że tak niewiele enklaw swobody nie wznieci demokracji plony
Aleksandro, wielka twa krucha siła, lecz łgarstwem dla nich prawda, więc przydzielona w łagrze tobie nienawistna warta, ręce tobie ucina choroba skrajności, lecz się nie boisz, wielka twa krucha siła, której bałwochwalstwa fala niemiła
Wy prawdy jesteście rydwanem, ujrzeć chcę w was jeźdźców, co walczą o stepy i tajgi kolorami się wszystkimi mieniące, lecz te wszystkie lata, dni i miesiące ukążą, czy jesteście naszą obroną, czy idei zwietrzałych kamforą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz