Dla „Don't Turn Away” Rene Ablaze feat. Diana Leah
Tak bardzo zakochany w wierze, że znika wszelki strach
Tak bardzo zakochany w wierze, bo ty jesteś moim sercem i umysłem
Tak bardzo zakochany w wierze, zatem piszę dla ciebie epos moimi myślami i czynami
Tak bardzo zakochany w wierze, razem z nią niczym ona góry przeniesiemy cały Wszechświat.
Cóż mawiać ma człowiek, który patrzy w to niebiańskie, nieskończone pole gwiazd?
Chce on tylko skoczyć w to gwiezdne morze, odbyć rejs poza krainę zwaną Wszechświatem
Ten rejs niby podróż ludzi do Amanu, nie zaprowadzi go za granice Wszechświata, choćby kluczył po kosmosie biliony lat
Ten człowiek, wpatrzony tęsknie w to niebiańskie, nieskończone pole gwiazd, już nie może odnaleźć na Ziemi swej oazy
Zatem skoczy w to gwiezdne morze, by w zapomnienie odeszły demony przeszłości.
Dla Syrian - Navigation(Delobbo Remix)
Takie dni w mym życiorysie odnalazłem, gdzie ze szczęściem braterską krwią byłem połączony
Ale to już odległe wspomnienie, które rozstało się ze mną – melodia wykuta na strunach cytry wciąż ciebie przywołuje
Zatem dlaczego wciąż żyć mi jest nakazane?
Czemu wciąż dane jest mi żyć, kiedy sam w anonimowej masie już nie znajdę maleńkiej iskierki nadziei?
Pamiętam ten młodzieńczy, nastoletni śmiech, co w mej dorosłości usta wyginał w uśmiech
Uśmiechu już nie obejrzysz, śmierć go już zabrała
A ja tańczę danse macabre, niczego już nie poszukując, bo taki dni w mym życiorysie odnalazłem, gdzie ze szczęściem braterską krwią byłem połączony.
Tęskno mej duszy do idealnego świata
Siła życia obraca się w zimną, nieskończoną przestrzeń, gdy tylko spojrzę na planetę, gdzie po raz pierwszy me dziecięce stopy poczuły chłód ziemi, tak tryskający życiem chłód ziemi
Ludzkie Żywocie, czemuś piekielne wizje nałożył na me oczy jak opaskę – tak siebie się wstydzę, jak świadomy żerującego na nim pasożyta alkoholik lub narkoman
Przeszłość wciąż mnie dogania, a przyszłości dogonić nie umiem
Empatia zrobiła ze mnie wyrzutka, me uczucia się wypaliły i tylko widzę ich dym marny
Tam, gdzie była niewzruszona fasada twardego egoisty, dziś jest wojenna pożoga nie dająca się skryć
Ja twojego świata, Ludzki Żywocie, już zmienić nie mogę, bo siła naprawcza umarła
Zatem śnię o idealnym świecie, gdzie jest tylko piękna teraźniejszość, i o którym nadzieja co dzień mi opowiada.
Dotykam klawiszy, które zaraz odbiorą natchnienie
Symfonia gra – sentymentalność przetacza się w elektromelodię
Symfonia gra – mrok groźny wysuwa się z elektromelodii
Nowe brzmienia – one daleko poza lirą, harfą i fortepianem
Nowe brzmienia – wyraz emocjonalny, który nie każdy pojmie.
