Dla "Coming Home" Armina van Buurena
Zmęczenie przysłało mnie do tego domu sprzed lat
W jego wnętrzu opustoszonym przez stęchłe powietrze
Zataczają orbity retrospekcje
Ach! Moja powłoka rozerwana żalem!
Młodość umyka co dnia na drugi kraniec świata
Dziś na polarnej pustyni ze śmiercią płaczliwie się godzą
Retrospekcje, co budzą paraliżującą tęsknotę
Retrospekcje, co do diabelskich czeluści wyrzucają stoicyzm.
Dla "Part of Me" Etasonica i "Memories of You" Tomasa Heredii
W tym miejscu kwiecistym
Zasianym cudem różano-chabrowym
Aureola połyskuje nad naszymi głowami dusz głodnych
Wiersz tajemniczy wieszcz pisze o nas elektronicznie
Choć twój dotyk zalany miłością czuję niczym ciepły, orzeźwiający wietrzyk
Serce jest zahibernowane zimą mych myśli
Czy zmartwychwstanie, walcząc o uczucia żar nieprzejednany?
Dla tych, którzy trwają w mych wspomnieniach, czyżby właśnie oni nie ginęli?
Ta Lotta
Stworzona z syntetycznych dźwięków słodkich
Niczym owoc z gruszy stojącej swym pomnikiem na tej polanie memoriów
Mój byt wszechogarnia
Łza wspomnienia kruszy bruzdą twarz
Jak Hamlet oczyma duszy
Jawią mi się licznie zjawy pozytywne mówiące
O miłości niepojętej i wybuchającej namiętnością
O zabawie szalejącej huraganem
O przyjaźniach wielbiących prawdę
Czym przyszłość niepewna w swym losie obdarzy?
Dla "Schnurbi" Paula Kalkbrennera
Ciężkie niebo kroczy królewsko nad naszymi ciałami marnymi
Zgniata nas z wilgocią sypkiego żywiołu
Nostalgia frunie majestatycznie na powietrznej planszy szaroburości
W tle sunie jakby muzyka zbawiciela
Pozostanę otulony płaszczem elektronicznych organów.
Muzycznego algorytmu sens pulsuje w mej myśli
Nie w uczynku, nie w mowie
Skreślam wzory bez dowodów niby bestia swe ofiary nie-winne
Elektromuzyka mój mrok rozbiera na olśnione części pierwsze
One apatię i acedię słusznie wysyłają na szubienicę
Ciek natchnienia płynie
Sentymentalny i uduchowiony
Ciek natchnienia płynie
Z góry-źródła refleksji
Które nie spotkają pióra ni klawisza.
