Dla A.R.D.I - Eternity
Pośród jabłoni kolorami eksplodujących
Bieżymy w stronę tej złotej gwiazdy
Dzięki której kwitnie życie na mojej i twojej planecie
Otoczeni jesteśmy marzeniem utopijnym
A to marzenie to lasy, pola i czysty dach błękitu
Gwiazda ucieka za linię horyzontu
Wieczór oczekuje niedaleko, czas na melancholijny sen szczęśliwy.
Czymże jest cieszyć się z cierpienia bliźniego
To siła budująca dla demona przewrotnego
To smutek skryty za rachityczną, spróchniałą maską szczęścia
To umysł wypełniony po brzegi żalem niczym puchar z winem
To schizofrenia wojująca z jasnością naszej koegzystencji
To smog, zakrywający słońce władające nami
To ja, który sukcesywnie zatapia się w bagnie wszystkiego zła
Bo homo homini lupus est.
