"Romantyczny tren do Świata"

Świecie, biblijna marności nad marnością, która wszystko jest marnością

Poza nawiasem, gdzie egzystuję, piszę ten wiersz, kiedy ja obracam się w zimną, lodową rzeźbę

Świecie, mnie nie cenisz, zatem jaką ja mogę ci obliczyć cenę?

Świecie, bojaźń trząsa mną i moja krew, co daje siły, uchodzi i wsiąka w ziemię, bo już jest zmęczona twoją obecnością

Lecz do żył napływa muzyka, wiedza i wiara, więc rozkosznie uciekam przed twoimi wadami i przywarami, Świecie, gdyż to mój jedyny kierunek

Tak niewiele sensu w mym sensie, choć życia nie brakuje w mym życiu

Świecie, kiedyś przestaniemy być jednym

Wiedz, że po rozstaniu z tobą są rzeczy leczące, które tu są nierealną imaginacją, a tam są prawdziwe jak u ciebie niezmierzone pola cierpienia.

"Tam, gdzie skończę swą podróż"

Dla Giuseppe Ottaviani feat. Faith – Angel(Club Mix)

Jakichż wyzbyłem się iluzji, mamiących me serce

A zagubienie wciąż trwa, żyjąc w zakamarkach duszy

Nie kochając już tego świata, jestem orędownikiem wiary

O wiaro, ta, która wlewasz w serca na nowo sens egzystencji

Już nie szukam mej oblubienicy, już odsłonięto przede mną prawdę

Tam, gdzie skończę swą podróż – to cel mojej wiary

Czymże jest 70 lat kroczenia pośród pustych domostw przy wieczności, gdzie już nigdy nie będę sam?

"Religia(obiecana rozkosz)"

Wiara wyzwala ciebie

Wiara zniewala ciebie

Gdy swą wolę powierzasz boskim regułom, czy sięgniesz wzrokiem poza światło prowadzące ciebie po obiecaną rozkosz, gdzie nie istnieje czasoprzestrzeń?

Czy chcesz przenikać tą obiecaną rozkosz, która nie wiesz, czy nie jest fałszywa?

Sięgnąłeś ponad naukę, w romantycznej wierze i intuicji pulsuje twoja oraz moja jaźń

Oby obiecana rozkosz spotkała ciebie, spotkała mnie

Bo wiem, że tutaj twe tory i me błądzą w ciemnych tunelach, nie znając tych błogich stanów euforycznych na granicy z morią

Oby obiecana rozkosz otworzyła przed nami drzwi do tego, czym jest naprawdę moja i twoja wolność.