środa, 10 października 2018

"Neofuturyzm II"

Szanuję literę, szanuję formę, przeszły czas moim biletem do przyszłości

Moją myśl artystyczną prowadzi słonecznym deptakiem:

Zaokrąglony kąt karoserii

Sygnał komputerowego klawisza 

Autobus hybrydowy

Pociąg lśniący, barwna włócznia - zimny, gdy gorący, gorący, gdy zimny - proroctwo fantastów pięćdziesiątki i sześćdziesiątki

Cyberekran, autodworzec, blok metastylowy, monetokarta, miejskie wizualizatory, kolorowe punkty biegnące od słupka do słupka, które są treściodawcami - oto me literackie przydomki, oto mój neofuturystyczny sen

Mój manifest, uciekający w poetyckie figury, mój manifest, zmiażdżony nowym światem

Oto ja, technomarzyciel, oto ja, elektroniczny poeta, który wrażliwość ratuje z pseudobezduszności

Oto ja - bit, bajt, impuls i woltomierz

Oto ja - nieznany wam.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz