czwartek, 20 maja 2010

"Fraszka dla tych, co pragną"

Dryfujące marzenia po ściekach dekadencji

 

Oddalają się z okrutnym wiatrem do mórz kresowych

 

Zbudowaliśmy ojczyznę

 

Wielki kosmopolityczny zamek

 

Gdzie nawet Ja i Ty wiedzą pozytywną nagrodzą

 

Liście opadły – czyżby to kroki bladolicej jesieni!?

 

Nie, tak jest co rok różnoraki

 

A egzystencje żywych i nieżywych potrwają jeszcze chwilę

 

Ale skąd się dowiemy, ile ten moment  gościć u nas będzie.

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz