Dla tych wszystkich, o myślą o przyszłości
Czarna żółć jak podagra gryzie me myśli
I tęsknie do tych dalekich konstelacji, ciał niebieskich oblanych ciemną tonią tajemnicy
Nie dojrzysz ich gołym okiem, teleskopem
Kiedy ludzka stopa dotknie drugiej Ziemi - nie wiesz ty, nie wiem ja
Tam woda i powietrze też wyznacza rytm życia, taki sam, a tak odmienny
Jesteśmy tu - świat jest piękny, a taki brzydki
Jesteś tam - niech tamten świat będzie jak dla Słowian Wyraj
Jesteśmy tu znów - panta rhei, życie takie samo, a jednak inne po tych przebytych latach świetlnych
Przeszłość nie wróci, na zawsze pozostanie poza Wszechświatem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz