Pamiętny rok 1918 – bałkańscy Słowianie połączyli swe dusze, ich herb to ty, Jugosławio
Twoim znakiem była południowosłowiańska jedność – od Słowenii po Macedonię
Walczyli komiti i ustasze o swą niezależność, lecz twe nogi i ręce były niczym hartowana stal, Jugosławio
Starszy człowiek, zrodzony w twym łonie, tęskni za tobą, boś ty jego matką, Jugosławio
Dziś podzieleni, wiernopoddańcze pokłony niszczącej ich sile biją, lecz krew ta sama
Chcieli cię ratować, lecz w 2003 roku inne imię tobie dali, a trzy lata później odeszłaś, i już nie wrócisz
Nad Górami Dynarskimi rankiem już nie zalśni jugosłowiańskie słońce, nad Adriatykiem fale nie zaśpiewają o tobie
Niech nostalgia starszego człowieka wybaczy ci to, że odeszłaś i już nie wrócisz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz